قیمت دستگاه سانترال تحت شبکه

انترال از مکالمات تلفن سانترالی نمی توان صرف نظر کرد. اینها نیازهای روزمره زندگی یک فرد است. برای سازمان ها حیاتی هستند. چه تماس های ورودی و چه تماس های داخلی، مکالمه با استفاده از سیستم های تلفن سانترال تجاری مدرن برای بقا و رشد کسب و کار بسیار مهم است. خواه نمایندگان مراقبت از مشتری پاسخگوی تماس های مشتریان باشند یا کارمندان داخل سازمان که می خواهند با یکدیگر صحبت کنند یا با افراد خارجی، نیاز به تلفن سانترال ضروری است. یک سیستم تلفن سانترال مدرن چیزی است که مورد نیاز این سازمان ها است. یک سازمان مایل است اطمینان حاصل کند که ارتباطات مؤثر و به موقع در داخل و خارج سازمان وجود دارد. علاقه مند به داشتن تمام آن کانال های ارتباطی است که می تواند کارایی عملیات را بهبود بخشد، راه هایی را برای حل مشکلات فراهم کند و به شیوه ای معنادار تعامل داشته باشد. در عین حال، شرکت ها باید اطمینان حاصل کنند که از این سیستم های تلفن سانترالی به روش اشتباه استفاده نمی شود، هزینه های قبض تلفن سانترال را افزایش می دهد و همچنین منجر به ناکارآمدی خزش می شود. بنابراین اغلب در سازمان ها از یک سیستم تلفن سانترال متمرکز با تمام قابلیت های مدرن استفاده می شود. سیستم‌های تلفن سانترال تجاری اغلب از تعدادی خطوط داخلی استفاده می‌کنند که تماس‌های دریافتی به آن‌ها هدایت می‌شوند تا فرد بتواند به فرد مناسب در شرکت دسترسی پیدا کند.

تلفن سانترال 824

سانترال از لحاظ تاریخی، هزینه سیستم های PBX تمام عیار آنها را از دسترس مشاغل کوچک و افراد دور کرده است. با این حال، از دهه 1990 بسیاری از سانترال های کوچک، درجه یک و مصرف کننده در دسترس هستند. این سیستم ها از نظر اندازه، استحکام یا انعطاف پذیری با سانترال های درجه تجاری قابل مقایسه نیستند، اما همچنان ویژگی های بسیاری را ارائه می دهند. اولین سیستم های PBX مصرف کننده از خطوط تلفن سانترال آنالوگ (POTS) استفاده می کردند که معمولاً از چهار خط آنالوگ خصوصی و یک خط آنالوگ عمومی پشتیبانی می کردند. اندازه یک جعبه سیگار کوچک بودند. در اروپا، این سیستم ها برای تلفن سانترال های آنالوگ توسط سانترال های درجه یک مصرف کننده برای ISDN دنبال شدند. استفاده از PBX های کوچک برای ISDN یک مرحله منطقی است، زیرا رابط نرخ پایه ISDN دو خط تلفن سانترال منطقی (از طریق دو کانال ISDN B) را ارائه می دهد که می توانند به صورت موازی استفاده شوند. با پذیرش VoIP توسط مصرف کنندگان، سانترال های VoIP مصرف کننده ظاهر شدند و عملکردهای PBX به ویژگی های نرم افزار اضافی ساده روترها و سوئیچ ها تبدیل شدند. علاوه بر این، اکنون بسیاری از ارائه دهندگان مخابرات، سیستم های PBX میزبانی را ارائه می کنند که در آن ارائه دهنده در واقع سانترال را میزبانی می کند و گوشی های تلفن سانترال از طریق اتصال به اینترنت به آن متصل می شوند. پروژه های منبع باز ویژگی های سبک PBX را از دهه 1990 ارائه کرده اند. این پروژه ها انعطاف پذیری، ویژگی ها و قابلیت برنامه ریزی را فراهم می کنند. IP-PBX که در سال 1997 راه اندازی شد، ارتباطات تجاری را به سطح بعدی ارتقا داد. IP-PBX یک سیستم تلفن سانترال PBX است که از شبکه های داده پروتکل اینترنت (IP) برای مدیریت مسیریابی و سوئیچینگ تماس ها و همچنین مدیریت پیام ها استفاده می کند. میزبانی مجازی منجر به کارایی هزینه قابل توجهی شد.

تنظیمات سانترال پاناسونیک 824

سانترال شکل 5. آزمایشات بل در اکتبر 1873 شامل یک فرستنده مایع، در این مورد، یک فنجان کوچک جیوه مایع (M) بود. شکل 6a. اداره ثبت اختراع ایالات متحده به شماره ثبت اختراع اعطا کرد. 161739 در آوریل 1875 به بل برای یک دستگاه فکس اولیه با استفاده از فرستنده مایع که او آن را "تلگراف خودکار" نامید. شکل 6b. جزییات نقشه ثبت اختراع اعطا شده به بل شامل چندین فرستنده مایع است که دارای برچسب "Z" هستند. شکل 7. نقاشی بل از 8 مارس 1876 که یک فرستنده مایع را نشان می دهد توسط افراد زیادی مشاهده شد که دفترچه بل را پاراف کردند. شکل 8. نقاشی بل از اولین تلفن سانترالی که با موفقیت صدای انسان را مخابره کرد به طور قابل توجهی شبیه به نقاشی های او در 3 و نیم سال گذشته است که از فرستنده های مایع استفاده می کرد. دادگاه ها اولویت را به نفع بل تعیین کردند. شرکت تلفن سانترالی که او تأسیس کرد. فرستنده مایع کار بل در 10 مارس 1876 علاوه بر اینکه متفاوت از فرستنده توصیف شده و تصویر شده در اخطار گری ساخته شده بود، به گونه ای عمل می کرد که در واقع در درخواست ثبت اختراع اصلی بل توضیح داده شده است، اما در هشدار گری چنین نیست. حامیان گری به این واقعیت اشاره می کنند که اولین آزمایش موفقیت آمیز بل در انتقال گفتار واضح از طریق یک سیم در 10 مارس 1876 با استفاده از همان طرح فرستنده آب که در اخطار گری توضیح داده شده بود اما در حق ثبت اختراع بل توضیح داده نشده بود. وکلای بل، نه بل، که از اختراع فرستنده آب (مقاومت متغیر) گری سوء استفاده کرد. اگرچه توصیه ی استفاده از جیوه در دستگاه او مورد تردید قرار گرفته است، اما این توصیف بل از نحوه غوطه ور شدن سیم رسانا (کم و بیش عمیق) و تأثیر آن بر مقاومت الکتریکی است که این امر بر عبور جریان در «دیگر» دارد. مایع"، که درک او از جریان موجی و مقاومت متغیر در این دستگاه را در زمان درخواست ثبت اختراع ثابت می کند.

صدای سانترال

سانترال بل از ابتدای آزمایشی که منجر به کارکرد فرستنده مایع شد، از دید خود پیروی می کرد، نه دیدگاه گری. این در نوشته های دفترچه یادداشت آزمایشگاهی بل دیده می شود، جایی که نقشه های آزمایش هایی که او و توماس واتسون در روزهای قبل از 10 مارس انجام دادند، همگی محل قرارگیری الکترود را شبیه به فرستنده نهایی کار نشان می دهند. شهادت دیوان عالی نشان داد که دستگاه شرح داده شده است. تصویر در اخطار گری کار نمی کند. بل با پیروی از دید خود و با استفاده از قرار دادن الکترود شرح داده شده در درخواست ثبت اختراع خود، در روز سوم تلاش خود و واتسون، یک فرستنده مایع فعال داشت. حامیان بل احساس می کنند که این ثابت می کند که بل نه تنها درک خوبی از جریان موج دار و مقاومت متغیر داشت، بلکه در واقع دانش او از دانش گری برتر بود. گاردینر هوبارد، شریک اصلی بل در شرکت تلفن سانترال بل، در 14 فوریه 1876 از وکیلش خواست تا درخواست ثبت اختراع بل برای تلفن سانترال را در واشنگتن دی سی در ایالات متحده در 14 فوریه 1876 ثبت کند. وکیل گری در همان روز اخطار گری را ثبت کرد. ابتدا بل یا گری ثبت شد. باور عمومی این بود که بل یکی دو ساعت قبل از رقیبش الیشا گری به اداره ثبت اختراعات رسید و در نتیجه گری حقوق خود را نسبت به تلفن سانترال از دست داد.