دستگاه سانترال دست دوم

سانترال ابداعات و مخترعان متعددی زمینه را برای تلفن سانترال فراهم کردند. تلگراف ساموئل مورس که در سال 1837 به ثبت رسید، از سیگنال های الکتریکی برای انتقال پیام های رمزگذاری شده استفاده می کرد. در سال 1840، چارلز گرافتون پیج از سیم برقی متصل به آهنربا برای تولید صدا استفاده کرد. در دهه های بعدی، یوهان فیلیپ ریس و آنتونیو میوچی دستگاه های الکترومغناطیسی ساختند که می توانست موسیقی و برخی ارتباطات صوتی را منتقل کند. اما این معلمی بود که به آموزش صدا و گفتار برای ناشنوایان علاقه مند بود، الکساندر گراهام بل، که قدرت الکترومغناطیس را با ماشین ارتعاش ترکیب می کرد و از این طریق اساس فناوری تلفن سانترال مدرن را ایجاد می کرد. در 7 مارس 1876، بل اولین مخترعی بود که حق اختراع ایالات متحده را برای فناوری تلفن سانترال همراه دریافت کرد. بل که با دستیارش توماس واتسون کار می کرد، در ابتدا هدف متفاوتی در ذهن داشت: ایجاد یک "تلگراف هارمونیک" که می توانست همزمان تعدادی پیام را ارسال کند، هرکدام با صدای خاص خود. اما پس از یک کشف تصادفی، که در آن واتسون یک نی ارتعاشی را بر روی تلگراف برق انداخت، بل و واتسون دستگاهی با استفاده از ارتعاش برای تولید و دریافت امواج صوتی از طریق سیگنال های الکتریکی ساختند. در ژوئن 1876، بل به نمایشگاه صد ساله فیلادلفیا (اولین نمایشگاه جهانی در ایالات متحده) سفر کرد تا این دستگاه را به مخاطبان بین المللی نشان دهد. تلفن سانترال ارتباطات را متحول کرد. این امکان را به افراد می داد تا اطلاعات را با سرعت و کارایی بیشتری به اشتراک بگذارند و از طریق مکالمه در زمان واقعی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در آغاز قرن بیستم، تلفن سانترال چنین ارتباطی را برای شهروندان عادی، ابتدا در سطح محلی، سپس در سراسر قاره و جهان، امکان پذیر کرد. این مجموعه منبع اولیه از اشیاء فیزیکی، اسناد، عکس ها و نقاشی ها استفاده می کند تا داستان اختراع تلفن سانترال و تأثیر متحول کننده آن بر ارتباطات امروزی را بیان کند.

سانترال ویپ

سانترال نقاشی از زمان (شکل 5) نی (R) را نشان می دهد که با صحبت کردن در دهانه یا دهانه (O) به حرکت در می آید. یک سیم پلاتین (P) متصل به نی (R) در یک فنجان مایع - در این مورد جیوه (M) فرو می رود. دهانی گردی که بل با آن صحبت می کرد از گوتاپرکا (gg) ساخته شده بود. با ارتعاش نی فرستنده و بالا و پایین رفتن در مایع، قدرت و کیفیت جریان را تغییر داد. در آوریل 1875، اداره ثبت اختراع ایالات متحده به بل حق اختراع یک دستگاه فکس اولیه با استفاده از فرستنده مشابه با جیوه مایع را اعطا کرد. 161739 (شکل. 6a) برای دستگاه فکس، که او آن را "تلگراف خودکار" نامید، چندین فرستنده مایع را نشان داد. جزئیات این نقشه ثبت اختراع (شکل 6b) دو فرستنده مایع را نشان می دهد که هر کدام با علامت "Z" مشخص شده اند. ادعا می شود که بل به طور غیرقانونی درخواست ثبت اختراع گری در 14 فوریه 1876 را دیده است و سپس به بوستون بازگشته و آن را تکرار کرده است. با این حال، نقاشی های دفترچه یادداشت او در مارس 1876، مانند تصویر 8 مارس (شکل 7)، به طرز قابل توجهی هم از نظر طراحی و هم از نظر مفهومی به طراحی او در سه سال گذشته شبیه است. به طور مشابه، نقاشی او از فرستنده مایع که اولین سخنرانی انسان را در 10 مارس 1876 مخابره کرد (شکل 8) به طرز چشمگیری شبیه به نقاشی های قبلی او است.