تلفن سانترال سامسونگ

سانترال سوالی که مطرح می شود این است؛ اگر فردی توسط طرف دیگری که در یک اقدام غیرقانونی دخیل است مورد آزار و اذیت یا تهدید قرار گیرد چه کاری می تواند انجام دهد. در این موارد، فرد یا باید اقدام قانونی را که ممکن است علیه خود انجام شود بپذیرد یا به دادگاه مراجعه کند. برای ضبط این مکالمات یک اقدام قانونی تایید شده توسط قاضی دریافت کنید. یک منطقه خاکستری از قانون وجود دارد که در آن مکالمه در خطوط دولتی است. ایالت های درگیر به قوانین مختلفی پایبند هستند. در بیشتر موارد، قوانین مربوط به ایالتی که در آن دعوای دادگاه درگیر است، قانونی بودن را دیکته می کند، اما نمی توان چنین فرض کرد. گرفتن رضایت برای ضربه زدن به تلفن سانترال تقریباً مستلزم مداخله یک وکیل است تا اطمینان حاصل شود که عبارات درستی دارید. با این حال، در هر صورت باید در مورد این واقعیت که در حال ضبط صدا هستید، کاملاً آگاه باشید. این باید قبل از ضبط مکالمه انجام شود. برای حفاظت از خود اعلامیه توافق طرف های درگیر باید روی خود ضبط باشد. علاوه بر رضایت، برخی قوانین استفاده از صدای بوق یا صدای شنیداری را به صورت دوره ای در طول مکالمه به منظور آگاه ساختن همه طرفین از ضبط مکالمه حکم می کنند. سایر ایالت ها و سازمان های دولتی نیازی ندارند که این بوق یا صدا برای گوش انسان قابل شنیدن باشد. اگر فکر می کنید خط تلفن سانترال شما شنود می شود چه می کنید؟

راهنمای دستگاه سانترال پاناسونیک

سانترال امروزه تقریباً هیچ کس به قیمت یک تماس بین کشوری فکر نمی کند یا سعی نمی کند مکالمات را کوتاه نگه دارد تا در هزینه خود صرفه جویی کند. قیمت تماس های تلفن سانترالی پس از فروپاشی دهه 1980 ایالات متحده به شدت کاهش یافت. و اختراع فناوری هایی مانند "صدا از طریق IP" - که توسط اسکایپ رایج شد - قیمت ها را حتی بیشتر کاهش داد. قیمت ها آنقدر پایین آمده است که کمیسیون ارتباطات فدرال در سال 2006 ردیابی هزینه مکالمات از راه دور را متوقف کرد. پس از چندین دهه ثبت هزینه مکالمات تلفن سانترالی، گزارش داد که میانگین مکالمه از راه دور در سال 2006 فقط 6 سنت در دقیقه هزینه داشت. از آنجایی که بیشتر مردم دیگر لحظه به لحظه پول نمی پردازند، امروز یک دقیقه بیشتر صحبت با تلفن سانترال به طور موثر رایگان است. با این حال، یک جنبه تاریک برای تماس های ارزان وجود دارد. تماس های رباتیک اکنون دائماً به آمریکایی ها اسپم می کنند. همین کاهش قیمت باعث می شود هنرمندان کلاهبردار به راحتی با میلیون ها شماره تلفن سانترال به دنبال شخصی ساده لوح باشند که حرف هایشان را باور کند. وقتی به نوع تلفن سانترال هایی که خانواده ها هنوز استفاده می کنند نگاه می کنید کمی جالب تر می شود. در چند سال گذشته یک تغییر چشمگیر از تلفن سانترال ثابت به تلفن سانترال همراه رخ داده است که ارتباط شگفت انگیزی با رفاه ما دارد. در سال 2018، یک نظرسنجی دولتی نشان داد که تقریباً 55 درصد از خانوارها به طور انحصاری از تلفن سانترال همراه استفاده می کنند که این رقم در سال 2005 کمتر از 10 درصد بود. 36 درصد دیگر هم تلفن سانترال همراه و هم تلفن سانترال ثابت دارند. فقط بیش از 5 درصد از افراد مورد بررسی گفتند که کاملاً به تلفن سانترال ثابت متکی هستند، در مقایسه با بیش از یک سوم خانواده ها در سال 2005. 3 درصد باقی مانده گفتند که تلفن سانترال ندارند. پس آن افرادی که هنوز فقط از تلفن سانترال ثابت استفاده می کنند چه کسانی هستند؟از آنجایی که این مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری است که در واقع این نظرسنجی را انجام می دهد، ما کمی بیشتر در مورد این 5 درصد می دانیم. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، آنها عمدتا افراد مسن هستند - و تمایل دارند خانه های خود را داشته باشند. در مقابل، خانوارهایی که فقط تلفن سانترال همراه دارند، بیشتر از جوانان اجاره ای تشکیل می شوند. آنها همچنین به احتمال زیاد فقیر هستند. در شمال شرقی زندگی می کنند. از نظر رفاه، CDC خاطرنشان می کند که بزرگسالان در خانه های بی سیم نسبت به کسانی که فقط تلفن سانترال ثابت دارند، سالم تر هستند و ورزش زیادی می کنند. برعکس، آنها همچنین به احتمال زیاد حداقل یک "روز مشروبات الکلی سنگین" در سال گذشته داشته اند و تمایل بیشتری برای سیگاری بودن دارند. تلفن سانترال ها زندگی ما را تغییر داده اند. دفعه بعد که گوشی خود را بیرون می آورید، یک دقیقه به این فکر کنید که اگر تلفن سانترال ساخته نمی شد زندگی و جهان شما چگونه بود.

تلفن سانترال معمولی

سانترال در طول انقلاب صنعتی آمریکا، الکساندر گراهام بل اولین تلفن سانترال کاربردی را در سال 1876 اختراع کرد. اندکی پس از آن، شهرهای بزرگ در سراسر ایالات متحده و اروپا شروع به نصب سیستم تلفن سانترال انقلابی کردند. خدمات به واشنگتن دی سی در سال 1879 گسترش یافت و به آرامی سیستم اطلاعاتی را در سرتاسر پایتخت کشور متحول کرد. اولین تلفن سانترال در سال 1880 در ساختمان کنگره ایالات متحده نصب شد. تلفن سانترال در لابی مجلس نمایندگان، تحت نظارت والتر براونلو، دربان مجلس قرار گرفت. در عرض دو سال، تلفن سانترال به قدری محبوب شد که براونلو از مجلس درخواست کرد تا به او اجازه دهد یک صفحه اضافی را برای کار با تلفن سانترال استخدام کند. در اوایل دهه 1890، تلفن سانترال ها به تجهیزات استاندارد تبدیل شدند و در انواع دفاتر کنگره، از جمله دفتر سخنران، دفتر منشی، و کمیته تخصیص ها ظاهر شدند. در اوایل دهه 1890، اولین تلفن سانترال در گالری مطبوعات نصب شد. این اختراع سرعت و دقتی را افزایش داد که یک گزارشگر می توانست آخرین خبر کنگره را به چاپ برساند. در سال 1897 سیستم تلفن سانترال در حال گسترش به یک تابلوی بزرگتر و یک اپراتور تمام وقت نیاز داشت. استفاده از تلفن سانترال و محبوبیت آن در کنگره و سراسر کشور ادامه یافت و کاهش یافت، اما استفاده از تلگراف به طور کامل حذف نشد. با گذشت زمان، تعداد تماس هایی که اپراتورهای کاپیتول هیل انجام می دادند کاهش یافت، که تا حدی با استفاده از ایمیل در دهه 1990 و افزودن فناوری های تلفن سانترال همراه کمک کرد. با این وجود، تلفن سانترال همچنان یک روش محبوب برای تماس با نماینده خود برای انتخاب کنندگان است. از زمان نصب اولین تلفن سانترال در کاپیتول، تابلوی کاپیتول به طور متوسط بیش از یک میلیون تماس در سال را انجام داده است.

دستگاه سانترال پاناسونیک مدل kx-tes824e

سانترال بل سرانجام در 10 مارس مدل تلفن سانترال خود را به کار گرفت، زمانی که بل و دستیارش توماس ای. اگر شباهتی بین نقاشی های گری و بل به نظر می رسد، این احتمال نیز وجود دارد که گری ممکن است از آزمایش های بل اطلاع داشته باشد. جامعه مخترعان برق در آن زمان کوچک بود و شایعات به سرعت گسترش یافت. در آن زمان، اخطار گری هنوز محرمانه بود، با این حال گری قبلاً جزئیات طراحی تلفن سانترال مایع خود را در اواخر ژوئن 1876 در نمایشگاه Centennial در فیلادلفیا به بل گفته بود. در سال 1879، بل تحت سوگند شهادت داد که "به شیوه ای کلی" در مورد اخطار گری با زناس فیسک ویلبر، بازرس ثبت اختراع صحبت کرده است. با این حال، زمانی که بازرسان پتنت تداخل های احتمالی بین برنامه های کاربردی را بررسی می کردند، برای آنها غیرعادی نبود که از مخترعین در محل های تداخل احتمالی سؤال بپرسند، چیزی که بل ادعا کرد اتفاق افتاده است. ویلبر در سوگندنامه ای از 8 آوریل 1886 اعتراف کرد که یک الکلی است که به دوست دیرینه خود و همراه ارتش جنگ داخلی، مارسلوس بیلی، وکیل بل، بدهکار است. ویلبر می گوید که پس از صدور تعلیق در مورد درخواست ثبت اختراع بل، بیلی برای بازدید آمد. با نقض قوانین اداره ثبت اختراع، او به بیلی در مورد اخطار گری گفت و به مافوق خود گفت که ابتدا درخواست ثبت اختراع بل رسیده است. او می گوید بل ساعت 2 بعدازظهر برگشت تا یک اسکناس صد دلاری به او بدهد. سوگندنامه های دیگر ویلبر این جزئیات را حذف می کند. فقط سوگندنامه 21 اکتبر 1885 او مستقیماً با این داستان در تناقض است و ویلبر ادعا می کند که "به درخواست شرکت بل توسط آقای سوان، مشاور آن داده شد" و او "فریب خورده تا آن را امضا کند" در حالی که مست و افسرده بود. با این حال، سوگندنامه ویلبر در 8 آوریل 1886 نیز قبل از توماس دبلیو سوان سوگند خورده و امضا شده است. این سوگندنامه های متناقض ویلبر را بی اعتبار کرد. علاوه بر این، سوگندنامه 8 آوریل امضا شده توسط ویلبر توسط وکلای شرکت تلفن سانترال Pan-Electric که در آن زمان توسط Bell Telephone به دلیل نقض حق ثبت اختراع شکایت کرده بود، برای او تنظیم شده بود. علاوه بر این، شرکت پان الکتریک توسط ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفت