مرکز تلفن سانترال زیمنس

سانترال اختراع تلفن سانترال یکی از بزرگترین دستاوردهای عصر مدرن به حساب می آید. این اختراع به طور کامل نحوه ارتباط مردم با یکدیگر را تغییر داد. علاوه بر این، تحولات در زمینه ارتباطات از راه دور منجر به تولید دستگاه ها و تجهیزات ارتباطی پیشرفته تر و پیشرفته تر شد. در حال حاضر، تلفن سانترال به بخشی جدایی ناپذیر در زندگی افراد، چه شخصی و چه حرفه ای تبدیل شده است. سیستم های تلفن سانترال تجاری به یک وسیله ارتباطی اصلی در اکثر شرکت ها و سازمان ها تبدیل شده اند. این سیستم ها به دلیل عملکرد بالا، امنیت و تعداد امکانات بیشتر نسبت به سایر دستگاه های ارتباطی معمولی، نقش حیاتی در ارتباط موثر کسب و کارها ایفا می کنند. تقریباً تمام سیستم های تلفن سانترال پیشرفته دارای ویژگی های اولیه انتقال تماس و نگهداری تماس هستند. سرویس دهنده خودکار: این قابلیت پاسخگویی خودکار تماس ها را فراهم می کند و می تواند مسیریابی به بخش مورد نظر را فراهم کند تا تماس گیرنده در سریع ترین زمان ممکن به فرد مورد نظر هدایت شود. از آنجایی که این قابلیت کاملا اتوماتیک است، پاسخگویی به تماس های دریافتی و مسیریابی تماس ها به بخش مورد نظر حتی در صورتی که اپراتور برای استراحت ناهار رفته باشد یا خارج از محل دفتر باشد، قابل انجام است. کنفرانس: امکانات کنفرانس اجازه می دهد تا با چندین نفر به طور همزمان در یک زمان ارتباط برقرار کنید. با انتقال تماس های دریافتی به داخلی های خاص، می توان تعدادی تماس گیرنده را به یک تماس کنفرانسی اضافه کرد. Call Forwarding: سیستم های تلفن سانترال تجاری با قابلیت انتقال تماس امکان انتقال تماس ها از یک داخلی به داخلی دیگر را فراهم می کند. این ویژگی همچنین امکان ارسال یک تماس به چند کاربر را در محل دفتر فراهم می کند. موسیقی در حالت انتظار: ویژگی موسیقی در حالت انتظار امکان پخش موسیقی را در زمانی که تماس گیرنده در حالت انتظار است، می دهد. این ویژگی همچنین می تواند سفارشی سازی شود و بسیاری از شرکت ها و سازمان ها نکات آموزنده و آموزنده ای در مورد محصولات و خدمات خود برای گوش دادن در زمانی که تماس در حالت تعلیق است، قرار می دهند. پست صوتی: این ویژگی به تماس گیرندگان اجازه می دهد پیامی را در صندوق پست صوتی بگذارند که گزینه های ذخیره و حذف را در اختیار کاربران قرار می دهد. این ویژگی برای ضربه زدن به تماس های دریافتی است، در صورتی که فرد از تماس خارج شده یا نتواند به موقع تماس را انتخاب کند. پست صوتی هنگامی که با شماره های DDI (شماره گیری مستقیم در) استفاده می شود، این امکان را فراهم می کند که تماس ها مستقیماً به داخلی بدون وادار کردن تماس گیرنده برای منتظر ماندن اپراتور یا سرویس گیرنده هدایت شوند. پشتیبان گیری باتری: پشتیبان گیری باتری به سیستم های تلفن سانترال اجازه می دهد حتی در صورت قطع برق و خرابی حدود یک ساعت کار کنند. باتری پشتیبان به نوع سیستم تلفن سانترال بستگی دارد، سیستم تلفن سانترال پیشرفته تر و گران تر، قدرت پشتیبان باتری بهتری خواهد داشت. شناسایی تماس گیرنده: سیستم تلفن سانترال با قابلیت شناسایی تماس گیرنده به ردیابی تماس ها از شماره تلفن سانترال های شناسایی شده و ناشناس کمک می کند. برنامه افزودنی موبایل: این ویژگی پیشرفته به کارمندان کمک می کند. کارکنان هر شرکت یا سازمانی از تلفن سانترال همراه خود به عنوان افزونه این سیستم های تلفن سانترالی استفاده کنند. از تلفن سانترال همراه می توان برای انتقال تماس به شماره داخلی دیگر و حتی شماره گیری با شماره تلفن سانترال های دیگر با استفاده از تلفن سانترال همراه دارای شماره خط تلفن سانترال تجاری استفاده کرد.

تلفن سانترال اینترنتی

سانترال در 7 مارس 1876، الکساندر گراهام بل 29 ساله حق ثبت اختراع انقلابی جدید خود را دریافت کرد: تلفن سانترال. بل متولد اسکاتلند در لندن با پدرش، ملویل بل، کار می کرد که ویزیبل اسپیکر را توسعه داد، یک سیستم نوشتاری که برای آموزش صحبت کردن به ناشنوایان استفاده می شد. در دهه 1870، بل به بوستون، ماساچوست نقل مکان کرد، جایی که بل جوانتر به عنوان معلم در مدرسه ناشنوایان خیابان پمبرتون کار کرد. او بعداً با یکی از شاگردانش به نام میبل هابارد ازدواج کرد. بل زمانی که در بوستون بود به امکان انتقال گفتار از طریق سیم بسیار علاقه مند شد. اختراع تلگراف توسط ساموئل FB مورس در سال 1843 ارتباط تقریباً آنی بین دو نقطه دور را ممکن کرده بود. با این حال، اشکال تلگراف این بود که همچنان به تحویل دستی پیام ها بین ایستگاه های تلگراف و گیرندگان نیاز داشت و تنها یک پیام می توانست در آن واحد مخابره شود. بل می خواست با ایجاد یک "تلگراف هارمونیک" این کار را بهبود بخشد، دستگاهی که جنبه های تلگراف و پخش کننده ضبط را ترکیب می کرد تا افراد بتوانند از راه دور با یکدیگر صحبت کنند. بل با کمک توماس آ. واتسون، کارمند ماشین فروشی بوستون، یک نمونه اولیه را توسعه داد. در اولین تلفن سانترال، امواج صوتی باعث ایجاد جریان الکتریکی در شدت و فرکانس متفاوت می شود و باعث می شود صفحه آهنی نازک و نرمی به نام دیافراگم به ارتعاش درآید. این ارتعاشات به صورت مغناطیسی به سیم دیگری که به دیافراگم در ابزار دور دیگری متصل است منتقل می شود. هنگامی که دیافراگم می لرزد، صدای اصلی در گوش دستگاه گیرنده تکرار می شود. سه روز پس از ثبت اختراع، تلفن سانترال اولین پیام قابل فهم خود - معروف "آقای واتسون، بیا اینجا، من به تو نیاز دارم" - از بل به دستیارش منتقل شد.